ارزیابی اثر بازدارندگی دی‌اتیلن گلایکول بر روی خوردگی فولاد A105 در محیط آب دریا و HCl

در این کار، کارآیی دی اتیلن گلایکول (DEG) به عنوان بازدارنده خوردگی بر روی فولاد کربنی A105 در دو محیط HCl 5 M و آب دریای خلیج فارس به کمک آزمون­‌های الکتروشیمیایی و اندازه‌گیری‌‌های کاهش وزن بررسی شده است. نتایج نشان داد که DEG در محیط HCl 5 M و آب دریا، به ترتیب با غلظت­‌های 50 و ppm 150 بیشترین اثر بازدارندگی را دارد. نتایج اندازه‌گیری‌های کاهش وزن در توافق با آزمون‌های پلاریزاسیون الکتروشیمیایی بود. همچنین مشخص شد که DEG در محیط اسیدی به عنوان بازدارنده مختلط و در محیط آب دریا به عنوان بازدارنده آندی رفتار می‌­کند. بررسی اثر دما بر عملکرد DEG نشان داد که با افزایش دما سرعت خوردگی فولاد در هر دو محیط افزایش می‌­یابد اما در دمای °C 25، DEG بیشترین اثر بازدارندگی را در آب دریا نشان می‌­دهد. علاوه براین مشخص شد که فرآیند جذب DEG بر روی سطح فولاد در هر دو محیط از ایزوترم جذب لانگمویر پیروی می‌­کند و فرآیند جذب بطور خودبخودی انجام می‌‌شود.